φυματινοθεραπεία

η, Ν

ιατρ. μέθοδος θεραπείας τής φυματίωσης με χρήση φυματίνης προτού ανακαλυφθούν τα αντιβιοτικά.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο σύνθ., πρβλ. γαλλ. tuberculinotherapie < tuberculine «φυματίνη» + therapie (< θεραπεία)].